Ο νέος μάγειρας της Ελένης Μενεγάκη έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές από την έναρξη της σεζόν για τον επικοινωνιακό του χαρακτήρα και την άνεση του. Ο Γιώργος Τσούλης μίλησε στο DownTown Κύπρου και εκτός από την κουζίνα του, η Ελένη Μενεγάκη βρέθηκε στο
επίκεντρο της κουβέντας του με τον Αλέξανδρο Πρίφτη.
googletag.cmd.push(function () { googletag.display('ad_pos_zappit_rectangle_ros_1'); });
Στην κουζίνα της εκπομπής, ποιος είναι ο αρχηγός; Εσύ ή η Ελένη Μενεγάκη; «Η Ελένη είναι η παρουσιάστρια. Ακολουθώ πάντα τις οδηγίες της και τη σέβομαι. Ακολουθώ την ομάδα πιστά. Έχουμε πολύ καλή σχέση και με εμπιστεύεται. Της στέλνω τις συνταγές να τις εγκρίνει, γιατί θεωρεί τη μαγειρική πολύ βασικό κομμάτι της εκπομπής, και έτσι δουλεύουμε. Αν δεν γνωρίζει κάτι, θα με ρωτήσει και θα της το πω. Αλλά, ξέρει τι αρέσει στον κόσμο και τι προτιμά η ίδια. Έχω πέσει μέσα στις γεύσεις της. Με βοηθάει πολύ στην παρουσίαση. Με στηρίζει!»
Δεν αισθάνθηκες ότι βούτηξες σε βαθιά νερά; «Όχι. Η Ελένη δεν με άφησε ποτέ να αισθανθώ ανασφάλεια. Είχα από την αρχή την εμπιστοσύνη της. Μου είπε «σε εμπιστεύομαι». Τελείωσε. Όταν την είδα πρώτη φορά μπροστά μου στο πλατό, στο δοκιμαστικό, της είπα «Να σε τσιμπήσω; Είσαι αληθινή;». Δεν πίστευα ποτέ ότι θα μαγείρευα δίπλα από τη Μενεγάκη. Είναι πολύ απλή, με συμβουλεύει, είναι δοτική και δίνει χώρο στους συνεργάτες της. Είναι άνθρωπος της ομάδας.»
Η Ελένη Μενεγάκη σου αρέσει ως γυναίκα; «Εννοείται! Μα, μοιάζει 25 ετών. Θα της έκανα ναζάκια, ζήλιες κι ό,τι άλλο θέλει (γελάει). Είναι θεά! Κι από κοντά είναι ακόμα πιο όμορφη. Κάθε μέρα της το λέω «Αχ, βρε Ελένη!». Το συζητάω και με την κοπέλα μου το πόσο όμορφη είναι.»
Η οποία δεν ζηλεύει όταν σε ακούει να μιλάς έτσι για μία άλλη γυναίκα; «Τι να ζηλέψει; Το άπιαστο όνειρο; Δεν γίνεται.»
Είσαι πάντα χαμογελαστός, με πολλή ενέργεια. Δεν πέφτεις ποτέ ψυχολογικά; «Κάποιες φορές πέφτω κι εγώ. Όταν αναλογιστώ, όμως, ότι κάνω τη δουλειά που αγαπώ, που στις μέρες μας οι περισσότεροι δεν αγαπούν τη δουλειά τους και το κάνουν αναγκαστικά, έχω την υγεία μου, τους δικούς μου, λέω στον θεό: «Σ’ ευχαριστώ!». Δεν έχω παράπονο από τη ζωή μου. Μαγειρεύω και τα ξεχνάω όλα. Άσε, που βάζω και μουσική και ανεβαίνω. Ακούω τον Καρρά μου «Απ’ τον βορρά μέχρι το νότο, να μ’ αγαπάς δε βρήκα τρόπο» (μου το τραγουδάει) και είμαι θεός. Κι αυτό το οφείλω στην Ελένη. Η οποία μου έχει επιτρέψει να βάζω τη μουσική που γουστάρω την ώρα που μαγειρεύω. Γι’ αυτό σου λέω ότι είναι πολύ δοτικός άνθρωπος. Νομίζω ότι την ημέρα που με πήραν για να δουλέψω μαζί της, πρέπει να με κοίταξε ο θεός!»
